نیایش

مثل آن چایی که می‌چسبد به سرما بیشتر

با همه گرمیم، با دل‌‌های تنها بیشتر

هیچ‌کس از عشق سوغاتی به جز دوری ندید

هر چقدر یعقوب تنها شد، زلیخا بیشتر

درد را با جان پذیراییم و با غم‌ها خوشیم!

قالی کرمان که باشی می‌خوری پا بیشتر

حامد عسکری

 یک قدم مانده که پاییز به پایان برسد نیایش...

اگر جایی احساس کردیم که احترام گذاشتن به عقیده دیگری، توهین به شعور خودمونه، در انسانی‌ترین حالت ممکن باید سکوت کرد! چون هرچند در احترام گذاشتن به عقاید دیگران الزامی وجود ندارد اما بی‌احترامی نکردن به هر عقیده‌ای الزام انسان است و اینجاست که شعور شخص تعریف می‌شود.

کاش می دانستی و می فهمیدی که برای داشتنت.......

دلی را به دریا زدم که از آب واهــــــــمه داشت

امروز روز توست مادر!
تویی که به اعتبار فاطمه مادری کردن را سرمه چشمان همیشه نگرانت کرده‌ای و عشق دادن را به تاسی از او فرا گرفته‌ای...
و چه زیباست روزت که آغشته به گلاب وجود نازدانه محمد مصطفی (ص) است .

مادران سرزمینم...
روزتان پر از شمیم گل‌های ناب بهاری باد

چند روزی مهمان خطه سرسبز شمال بودم. مهمان آرامش دریا، تلاطم موج، پاکی ابر و شکوه و جلال دماوند.

دیدن دریا آنقدر برایم لذت‌بخش و وصف‌ناپذیره که دل کندن و وداع با آن برایم سخت و ناخوشایند میشه به همین دلیل همیشه روز آخر سفر غم عجیبی به دلم می‌شینه غمی به تلخی دوری از یک عزیز!

ولی در کل به لطف خدا سفر خوبی بود. کلی انرژی گرفتم و برای روزهای سختم ذخیره کردم.